Audio

Wiara bez uczynków jest martwa. Może przenosić góry, ale nie przynosić życia. Człowiek może odprawiać wiele nabożeństw, modlitwy recytować, przeprowadzać akcje charytatywne... Bez miłości to wszystko jest niewiele warte. I wcale nie chodzi o porywy uczuć, emocje wyrywające do nieba i dodające skrzydeł, ale o prostą otwartość serca, które w ciszy, cierpliwie i pokornie służy, nie nosząc urazy, przebaczając i pomagając ludziom, którzy tej pomocy potrzebują.

Porusza nas to, co jest nam bliskie, co dla nas ważne. Tęsknimy za tym, co nam drogie, a jednocześnie dalekie. Zatem: czy zdarza nam się zatęsknić za Bożym Słowem, wzruszyć się nim, gdy je usłyszymy podczas niedzielnej Eucharystii? Czy zdarza się, że przejmie nas ono do głębi i poruszy do samego dna serca? Bo poruszyć nas powinno...

Wielkie, kamienne stągwie, w których można było się zanurzyć, aby obmyć się z rytualnej nieczystości, pokazują rolę, jaką w budowaniu miłości i jedności w małżeństwie odgrywa pojednanie. Wielka radość i wesele, których znakiem jest nieprawdopodobna wręcz ilość wina, rodzi się z zanurzenia w oczyszczająca wodę. Dla nas tą wodą jest najpierw chrzest. Na ile jednak zanurzamy się w jego tajemnicy, na ile czerpiemy z niego moc i wskazówkę do codziennego życia... Tu bywa już różnie.

Dlaczego niektórzy, mimo ewidentnego doświadczenia prześladowań, krzywd i cierpienia, nie chcieli przyjąć Zbawienia? Dlaczego niewolnicy odrzucili ofertę wyzwolenia? Być może dlatego, że być niewolnikiem jest w pewnym sensie łatwiej. Nie trzeba podejmować decyzji, nie trzeba brać odpowiedzialności za siebie i swoje życie, nie trzeba myśleć. Łatwiej jest zwalić na innych odpowiedzialność za własne nieszczęścia i cierpienia. Tymczasem wolność, choć niewątpliwie jest wielkim dobrem, pożądanym i upragnionym, jest też ciężarem i i zobowiązaniem, którego niejeden niewolnik woli uniknąć. Woli pozostać w roli ofiary...

Błogosławieństwo jest czymś więcej, niż tylko życzeniem dobra. Jest zaproszeniem Boga w życie drugiego człowieka, które - zwłaszcza jeśli oparte jest o sakramentalną władzę - tę obecność w tajemniczy sposób sprawia. Błogosławieństwo ma wielką moc: jest realizacją obietnicy Pana, wedle której mamy władzę wiązać i rozwiązywać. Zresztą, przekleństwo też jakoś jest wyrazem tej władzy, pokrętnym i wypaczonym, choć dramatycznie skutecznym. Dlatego tak ważne jest, byśmy w relacjach wzajemnych błogosławili, a nie przeklinali. I im bardziej doświadczamy krzywd i prześladowań, tym ważniejsze jest, by odpowiadać błogosławieństwem. Tylko wtedy Bóg będzie mógł nas poprowadzić ku sobie.

Nie pociągniemy do Chrystusa, gdy będziemy smutni. Nie zachęcimy ludzi, by razem z nami uwielbiali Pana, jeśli ci nie dostrzegą w nas radości i entuzjazmu wiary. Najmocniej widać to w dzieciach, które uczą się wiary patrząc na swoich rodziców. nasiąkają ich relacją z Bogiem, albo - tej relacji brakiem.