Audio
Multimedia
Przyjąć Słowo w łagodności
Mk 7,1-8a.14-15.21-23Ludzkie serce jest jak gąbka. Chłonie to, co wpadnie w uszy. Jeśli człowiek karmi się kłamstwem, gniewem, nieczystością i wszelkiego autoramentu brudem, jego serce będzie produkowało plony podobnego sortu.
Nauczyliśmy się żyć w zakłamaniu, udawać ludzi, którymi nie jesteśmy. Och, gdybyśmy słuchali Bożego Słowa równie gorliwie, jak słuchamy serwisów informacyjnych albo polityków, o których wiemy, że nas okłamują, świat wyglądałby inaczej. My wyglądalibyśmy inaczej...
Grzesznik u serca Matki
Homilia ks. Tomasza Nowaczka MIC, prowincjała polskiej prowincji Zgromadzenia, w 109 rocznicę odnowienia marianów, wygłoszone w Sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej, Bolesnej Królowej Polski.Przylgnięcie do serca Matki, a przez Nią - do serca Jej Syna Jezusa Chrystusa - powinno owocować wewnętrzną przemianą serca i całego życia, zerwaniem z grzechem, z przyzwyczajeniem do grzechu, z przyzwoleniem na grzech. Ta przemiana powinna zaowocować także odkryciem piękna życia, które Bóg daje i o napełnia łaską Ducha Świętego...
Odpocznijcie
Mk 6, 30-34Zawsze będzie praca dla tych, którzy głoszą Ewangelię. Zawsze znajdą się ludzie, którzy będą głodni Słowa Życia. Apostołowie Jezusa nawet na swoim urlopie zostaną rozpoznani. Ludzie żyjący Bogiem głoszą Ewangelię; robią to i w domu i na wakacjach.
Każdy, kto jest nasycony Bogiem, będzie Nim karmił napotkanych ludzi, a oni rozpoznają Źródło. Karmimy zawsze tym, czym sami żyjemy. Swoją drogą, dzielimy się tym, co dla nas ważne. Jeśli zatem o Bogu nie rozmawiamy, jeśli się Nim z innymi nie dzielimy, to może dlatego, że nie jest On dla nas tak bardzo ważny, że nie jest najważniejszy, że nie On jest Skarbem…
Wystarczy łaski
Mk 6, 1-6Lekceważenie tego, co - wydaje się - znamy, może doprowadzić do sytuacji, gdy przejdzie obok nas Zbawienie. Nie usłyszymy Słowa, nie doświadczymy uzdrowienia, i nadzieja, która miała nas poprowadzić przez życie, nie obudzi się w sercu. Bóg który nie jest przyjęty pozostawia nas "w naszym własnym sosie". Nie, nie obraża się, ale Jego łaska nie ma jak uzdrowić zatwardziałego pychą serca.
A mimo wszystko, odpowiedzią Chrystusa na to lekceważenie, na odrzucenie i zatwardziałość, jest przebaczenie: "Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią!"
Homilia podczas uroczystości odpustowych w Licheniu
„Kiedy nas Jezusa zaprasza pod krzyż, kiedy nas wzywa do tego, byśmy stanęli pod krzyżem jak Maryja, umocnieni wiarą, pokrzepieni nadzieją i ogarnięci ogromem miłości, to nie po to, by całe to ciernienie, którego doświadczamy znikło. On nie po to wprowadza nas na drogę krzyżową, aby powiedzieć, że ona jest niepotrzebna – zaprasza nas po to, abyśmy weszli w to misterium i pozwolili, aby męka naszego Pana, Jezusa Chrystusa, zaczęła być obecna w nas, tak jak i jej owoce; abyśmy zaczęli wierzyć lecząc złamane serca, i abyśmy pozwolili kochać siebie Bogu i abyśmy sami kochali innych, tak jak On nas kocha”. Stanąć ze czcią przed Królem
Mk 14, 12-16. 22-26 Poszli, jak im powiedział, i zastali salę usłaną i gotową. Gotową! Bo w istocie Pan Bóg przygotowuje wszystko, by było gotowe. Prowadzi ku niebu sobie znanymi szlakami.
I jedną z tych dróg jest właśnie Eucharystia. I ta pierwsza, w Wieczerniku, i każda kolejna: zarówno ta w cichej zakonnej kaplicy, jak i w rozświetlonej i napełnionej śpiewem chórów katedrze. „Bierzcie, to jest Ciało Moje”...
Przed oczami mi staje Eucharystia w Jerozolimie, którą dane mi było sprawować. Też wszystko przez Pana było przegotowane, inaczej niż ludzie planowali. Czułem dotknięcie łaski, do dziś zresztą żywe jest wspomnienie spotkania z Historią, która trwa i której z woli Chrystusa jestem uczestnikiem. Jemu cześć i chwała, i moc i uwielbienie na wieki!
Przed oczami mi staje Eucharystia w Jerozolimie, którą dane mi było sprawować. Też wszystko przez Pana było przegotowane, inaczej niż ludzie planowali. Czułem dotknięcie łaski, do dziś zresztą żywe jest wspomnienie spotkania z Historią, która trwa i której z woli Chrystusa jestem uczestnikiem. Jemu cześć i chwała, i moc i uwielbienie na wieki!