Lublin: święcenia diakonatu
Pięciu braci ze Zgromadzenia Księży Marianów przyjęło święcenia diakonatu z rąk ks. bp. Jerzego Mazura SVD, pasterza diecezji ełckiej. Nowymi diakonami zostali: Waldemar Kowalski MIC, rodem z Wągrowca, Bogdan Leśko MIC z Bartoszyc i Paweł Śmierzchalski MIC z Nowego Tomyśla. Obok trzech braci z Prowincji Opatrzności Bożej, święcenia przyjęli także João Carlos Roma Leite Rodrigues MIC z portugalskiego Wikariatu NMP Bożej Rodzicielki oraz Konstantyn Vasylenko MIC z ukraińskiego Wikariatu Niepokalanego Serca NMP.
Miejscem uroczystości była kaplica mariańskiej parafii pw. Niepokalanego Poczęcia NMP w Lublinie, na terenie której to parafii znajduje się Wyższe Seminarium Duchowne Księży Marianów. W uroczystości, obok rodzin i przyjaciół nowo wyświęconych diakonów oraz parafian, uczestniczyli współbracia zakonni z domów zakonnych w Lublinie, Górze Kalwarii i Warszawy, na czele z Ojcem Prowincjałem Pawłem Naumowiczem MIC, kilku marianów z Portugalii i Ukrainy wraz z przełożonymi tamtejszych wikariatów, księżmi Basileu dos Anjos Pires MIC i Pavlo Ostrovskim MIC, a także przedstawiciele prowincji brazylijskiej i amerykańskiej oraz radny generalny zgromadzenia ks. Andrzej Pakuła MIC z Rzymu. Obecnych było także kilku przedstawicieli duchowieństwa diecezjalnego, w tym cooperator aggregatus (współpracownik zespolony) naszego zgromadzenia ks. prof. Jerzy Pałucki, dziekan Wydziału Teologii KUL Jana Pawła II, którego częścią jest mariańskie seminarium duchowne.
Ks. Biskup w homilii wskazał m.in. diakonom na przykład Błogosławionego Ojca Założyciela. Nawiązując do jego osoby, zachęcał by byli świadkami cywilizacji życia, którego najdoskonalszą inspiracją jest miłość. Obecność ordynariusza ełckiego jako szafarza święceń była symboliczna z uwagi na fakt, iż to właśnie na terenie tej diecezji miał miejsce cud uzdrowienia dziecka w łonie matki, który przyczynił się do beatyfikacji o. Stanisława Papczyńskiego, mariańskiego zakonodawcy.
Diakonat to najniższy stopień w trójstopniowej hierarchii Kościoła katolickiego. Urząd Nauczycielski i stała praktyka Kościoła uznają, że istnieją dwa stopnie uczestniczenia w kapłaństwie Chrystusa: episkopat i prezbitera (kapłaństwo). Diakonat jest przeznaczony do pomocy im i służenia. Święcenia diakonatu czynią zatem alumna seminarium duchownego duchownym. Diakoni mają rozmaite zadania, służące kapłanom: asystowanie biskupowi i kapłanowi w czasie funkcji liturgicznych, udzielanie chrztu, rozdawanie Komunii świętej, czytanie Ewangelii w czasie Eucharystii, głoszenie homilii, przewodniczenie nabożeństwom, sprawowanie sakramentaliów, asystowanie i błogosławienie małżeństwa w imieniu Kościoła na podstawie delegacji biskupa lub proboszcza, prowadzenie pogrzebu oraz zajmowanie się w imieniu Kościoła dziełami miłosierdzia.
xkt
