Wypoczynek w Zakopanem razem z Bogiem
Polska
W dniach 29 stycznia – 4 lutego br. w Ośrodku rekolekcyjno-wypoczynkowym pw. Miłosierdzia Bożego na zakopiańskiej Cyrhli odbyło się zimowisko dla młodzieży skupionej wokół mariańskich duszpasterstw przy parafiach z terenu województwa mazowieckiego. Była to inicjatywa Duszpasterstwa Młodzieży i Powołań polskiej prowincji Zgromadzenia Księży Marianów.
W zimowisku wzięło udział 40 osób ze Skórca, Marymontu Stegien, którym towarzyszyli duszpasterze młodzieży – ks. Grzegorz Reiss MIC, ks. Michał Garbecki MIC i ks. Rafał Zalewski MIC. Tak ten czas wspominają sami uczestnicy:
W programie były wycieczki po górach, wizyta w termach, prawdziwy góralski kulig w Dolinie Chochołowskiej wraz z biesiadą przy regionalnej muzyce oraz spacer po Krupówkach, jednakże jego najważniejszym punktem były warsztaty ewangelizacyjne prowadzone przez członków Wspólnoty św. Tymoteusza — Johna z Malezji i br. Mateusza.
Podczas warsztatów prowadzący kładli ogromny nacisk na integrację, co można streścić w słowach: „Ludzie! Poznajcie się, współpracujcie, dzielcie się wiedzą, doświadczeniem, pomysłami, a przede wszystkim swoją wiarą!”. Tematem zajęć była Boża miłość i miłosierdzie. Omawialiśmy wybrane fragmenty z Nowego i Starego Testamentu i na ich podstawie przygotowywaliśmy krótkie etiudy (dramy i pantomimy). Wszystkie zadania na warsztatach odbywały się w grupach, do których nas losowo przydzielono. Trudnym, ale bardzo ciekawym i inspirującym elementem było również przygotowanie własnego świadectwa — uczyliśmy się w ciągu trzech minut przedstawić historię o tym, jak poznaliśmy Boga. Kilka osób zdobyło się na odwagę i podzieliło swoim doświadczeniem. Chyba dla wszystkich było to bardzo budujące i poruszające, a wielu osobom pomogło zrozumieć ich własne historie.
Najważniejszym punktem programu każdego dnia była modlitwa — rano modliliśmy się jutrznią, uczestniczyliśmy we mszy św., adoracji, a także uwielbieniu przez śpiew i taniec. Dla niektórych było to nowe doświadczenie: „zaraz, to można wielbić Boga tańcząc?! Dlaczego ja nic o tym nie wiem?”.
Jednym z poruszających momentów były słowa o budowaniu relacji z Bogiem. John jednej z dziewczyn zadał pytanie: „Co robisz, aby być blisko swojego przyjaciela/chłopaka?” Na jej słowa: „No… spędzamy razem czas, rozmawiamy…” wypalił: „Oh my Goodness! She talks to him!”. Ten komentarz wielu zwalił z nóg, a tak naprawdę wszystkim otworzył oczy na to, czym jest i na czym polega relacja z Bogiem: skoro mniej więcej wiemy, kim jest Bóg, skoro uważamy się za osoby wierzące, to dlaczego nie rozmawiamy z Bogiem i nie spędzamy z nim czasu? Przecież to NASZ BÓG — czemu nie chcemy być bliżej Niego i Go poznawać?
Kulminacją warsztatów była wspólna modlitwa o Ducha Świętego dla nas wszystkich. Dla wielu z nas było to bardzo osobiste doświadczenie obecności Pana Boga.
Ostatnie trzy dni były przeznaczone na wspólną rekreację poza ośrodkiem. Tak więc środa upłynęła na zabawie w Chochołowskich Termach, a czwartek na pięknej wycieczce w góry. Pod okiem doświadczonego przewodnika tatrzańskiego wyruszyliśmy spod Wielkiej Krokwi Doliną Białego przez Czerwoną Przełęcz na Sarnią Skałę, a następnie zeszliśmy do Doliny Strążyskiej, gdzie zobaczyliśmy jeszcze Wodospad Siklawica, który zimową porą stał się raczej lodospadem… Tego dnia była znakomita pogoda, dzięki czemu mogliśmy oglądać góry w całej okazałości. Widok z Sarniej Skały na Giewont był niesamowity. W piątek natomiast mniejsza grupka wyruszyła jeszcze kolejką linową na Kasprowy Wierch. Mieliśmy mnóstwo szczęścia, bo pogoda na szczycie była wspaniała, ale tylko przez pierwszą godzinę – gdybyśmy przyjechali później, nic byśmy nie zobaczyli!
Wyjazd był dla nas czasem odpoczynku, poznania nowych przyjaciół i spotkania Pana Boga – w modlitwie, tatrzańskiej przyrodzie i w drugim człowieku. Już teraz czekamy na kolejne takie spotkanie!
W programie były wycieczki po górach, wizyta w termach, prawdziwy góralski kulig w Dolinie Chochołowskiej wraz z biesiadą przy regionalnej muzyce oraz spacer po Krupówkach, jednakże jego najważniejszym punktem były warsztaty ewangelizacyjne prowadzone przez członków Wspólnoty św. Tymoteusza — Johna z Malezji i br. Mateusza.
Podczas warsztatów prowadzący kładli ogromny nacisk na integrację, co można streścić w słowach: „Ludzie! Poznajcie się, współpracujcie, dzielcie się wiedzą, doświadczeniem, pomysłami, a przede wszystkim swoją wiarą!”. Tematem zajęć była Boża miłość i miłosierdzie. Omawialiśmy wybrane fragmenty z Nowego i Starego Testamentu i na ich podstawie przygotowywaliśmy krótkie etiudy (dramy i pantomimy). Wszystkie zadania na warsztatach odbywały się w grupach, do których nas losowo przydzielono. Trudnym, ale bardzo ciekawym i inspirującym elementem było również przygotowanie własnego świadectwa — uczyliśmy się w ciągu trzech minut przedstawić historię o tym, jak poznaliśmy Boga. Kilka osób zdobyło się na odwagę i podzieliło swoim doświadczeniem. Chyba dla wszystkich było to bardzo budujące i poruszające, a wielu osobom pomogło zrozumieć ich własne historie.
Najważniejszym punktem programu każdego dnia była modlitwa — rano modliliśmy się jutrznią, uczestniczyliśmy we mszy św., adoracji, a także uwielbieniu przez śpiew i taniec. Dla niektórych było to nowe doświadczenie: „zaraz, to można wielbić Boga tańcząc?! Dlaczego ja nic o tym nie wiem?”.
Jednym z poruszających momentów były słowa o budowaniu relacji z Bogiem. John jednej z dziewczyn zadał pytanie: „Co robisz, aby być blisko swojego przyjaciela/chłopaka?” Na jej słowa: „No… spędzamy razem czas, rozmawiamy…” wypalił: „Oh my Goodness! She talks to him!”. Ten komentarz wielu zwalił z nóg, a tak naprawdę wszystkim otworzył oczy na to, czym jest i na czym polega relacja z Bogiem: skoro mniej więcej wiemy, kim jest Bóg, skoro uważamy się za osoby wierzące, to dlaczego nie rozmawiamy z Bogiem i nie spędzamy z nim czasu? Przecież to NASZ BÓG — czemu nie chcemy być bliżej Niego i Go poznawać?
Kulminacją warsztatów była wspólna modlitwa o Ducha Świętego dla nas wszystkich. Dla wielu z nas było to bardzo osobiste doświadczenie obecności Pana Boga.
Ostatnie trzy dni były przeznaczone na wspólną rekreację poza ośrodkiem. Tak więc środa upłynęła na zabawie w Chochołowskich Termach, a czwartek na pięknej wycieczce w góry. Pod okiem doświadczonego przewodnika tatrzańskiego wyruszyliśmy spod Wielkiej Krokwi Doliną Białego przez Czerwoną Przełęcz na Sarnią Skałę, a następnie zeszliśmy do Doliny Strążyskiej, gdzie zobaczyliśmy jeszcze Wodospad Siklawica, który zimową porą stał się raczej lodospadem… Tego dnia była znakomita pogoda, dzięki czemu mogliśmy oglądać góry w całej okazałości. Widok z Sarniej Skały na Giewont był niesamowity. W piątek natomiast mniejsza grupka wyruszyła jeszcze kolejką linową na Kasprowy Wierch. Mieliśmy mnóstwo szczęścia, bo pogoda na szczycie była wspaniała, ale tylko przez pierwszą godzinę – gdybyśmy przyjechali później, nic byśmy nie zobaczyli!
Wyjazd był dla nas czasem odpoczynku, poznania nowych przyjaciół i spotkania Pana Boga – w modlitwie, tatrzańskiej przyrodzie i w drugim człowieku. Już teraz czekamy na kolejne takie spotkanie!
* * *
Spotkanie zorganizowane na Cyrhli było pierwszym od czasu pandemii. Widzimy pilną potrzebę gromadzenia młodych ludzi, którzy na co dzień należą do wspólnot przy parafiach, by mogli swoją formacje religijną wzbogacać o wymianę doświadczeń z rówieśnikami. Dlatego w najbliższym roku planujemy więcej takich inicjatyw, których kulminacją będzie majowe spotkanie na Mariankach, przy grobie św. Ojca Stanisława Papczyńskiego – Założyciela Marianów.
