Kamerun: katechetyczna sesja dla dzieci
W miniony weekend (18-20.01.2008) w Atoku było trochę „głośniej” niż zwykle, a to za sprawą 80 dzieci ze wszystkich wiosek naszej parafii, które uczestniczyły w sesji II roku katechezy. Większość z nich przyszła do Atoku pieszo wraz ze swymi animatorami, pokonując niekiedy 20 i więcej kilometrów. Jak każda sesja organizowana przez nas, również ta rozpoczęła się w piątek wieczorem. Dzieci, które przybyły na tę sesję, po uprzednim zakwaterowaniu w Atoku i sąsiedniej wiosce Bidjigue (czyt. Bidżige), o godz. 18.00 zgromadziły się w naszym kościele, gdzie zostały przywitane przez ks. Krzysztofa Pazio MIC i po krótkiej animacji udały się na kolację. Po niej wróciły do domów naszych parafian na spoczynek nocny, zawsze oczekiwany po tak długim i wyczerpującym marszu w kurzu i spiekocie.
W sobotę dzieci wcześnie przyszły na misję, by uczestniczyć w mszy św. o godz. 6.30, której przewodniczył ks. Franciszek Filipiec MIC. Po mszy św. zjadły śniadanie i o godz. 9.00 zgromadziły się w jednej z sal, aby uczestniczyć w przedpołudniowej katechezie przygotowanej i prowadzonej przez ks. Grzegorza Myłka MIC. Przedstawiała ona życie i działalność Jezusa Chrystusa od momentu Jego chrztu, a szczególnie Jego cuda (m.in. cud w Kanie Galilejskiej, cudowny połów ryb, uzdrowienia trędowatego i paralityka, rozmnożenie chleba, wskrzeszenia córki Jaira i Łazarza, uciszenie burzy na jeziorze, kroczenie Jezusa po jeziorze). Dzięki projekcji filmu animowanego „Cuda Jezusa” dzieci miały okazję poznać i utrwalić sobie to, czego dotychczas dowiedziały się na temat osoby Jezusa Chrystusa na katechezie prowadzonej przez katechistów w wioskach, z których pochodzą. Mogły też zrozumieć, że przez nie Chrystus także może czynić cuda, może przychodzic z pomocą wszystkim potrzebującym; również one są zaproszone do przekazywania orędzia Bożej miłości, które urzeczywistnia się w miłości bliżniego. Po obiedzie i krótkim odpoczynku, o godz. 15.00 dzieci modliły się w kościele koronką do Bożego Miłosierdzia, której przewodził ks. Franciszek. Następnym punktem programu były gry i zabawy (wyścig w workach, „łowienie” butelek na wędkę, kręgle). Dzieci, podzielone według sektorów naszej parafii: Atok, Akok-Maka, Souombou (czyt. Słombu), Kodjans, aktywnie wzięły w nich udział. Dla zwycięzców i ekip które zajęły drugie i trzecie miejsca w danych konkurencjach zostały przewidziane nagrody, dla wszystkich pozostałych dzieci – upominki w postaci „gwiżdżących” lizaków. Przed kolacją dzieci wraz ze w swymi animatorami przygotowywały oprawę muzyczną niedzielnej mszy św. Ostatnim punktem sobotniego programu była projekcja filmu animowanego „Kirikou i dzikie zwierzęta”, inspirowanego kulturą afrykańską.
Zakończenie sesji miało miejsce w niedzielę. O godz. 9.00 ks. Krzysztof odprawił mszę św., którą pięknym śpiewem animowały dzieci biorące udział w sesji. W homilii ks. Krzysztof, zwracając się do dzieci, podkreślił w jaki sposób powinny one zadbać o dobre przygotowanie do pierwszej komunii (dla wielu z nich najpierw do chrztu i następnie przyjęcia Jezusa po raz pierwszy do swoich serc). W tym przygotowaniu ważne jest najpierw dobrze poznać Pana Jezusa, a następnie z całego serca Go pokochać oraz całym życiem Jemu służyć. Każdy chrześcijanin jest wezwany, aby kroczyć taką drogą. W ten sposób, żyjąc w bliskości z Chrystusem, będziemy Jego przyjaciółmi i staniemy się Jego uczniami, których będzie On posyłał do pracy w swojej winnicy. Po mszy św. i obiedzie rozwieźliśmy dzieci z dalszych wiosek do domów. Były one bardzo zadowolone z czasu jaki dany był im przeżyć razem z nowymi kolegami i koleżankami, z faktu, że wiele z nich pierwszy raz mogło opuścić swoją wioskę i przybyć do Atoku, zobaczyć, gdzie mieści się kościół parafialny i sanktuaryjny zarazem. Widok, który nas zawsze ujmuje i skłania do refleksji to radość dzieci, które początkowo nieśmiałe, otwierają się na siebie nawzajem, uczą się przebywać razem w gronie osób, których wcześniej nie znały. Dla nich są to niezapomniane chwile, które zapewne długo zostaną w ich pamięci, z którymi kiedyś będzie kojarzyć się im dzieciństwo. I jeszcze jedno – nigdzie w ich wioskach nie ma takiej... murawy jak u nas w Atoku, równej i przystrzyżonej, na której mogłyby wyturlać się do woli.
ks. Grzegorz Myłek MIC
Misja Atok, Kamerun