Kamerun: Diecezjalny Kongres o Bożym Miłosierdziu w Sanktuarium w Atoku
Nasz Kongres o Bożym Miłosierdziu jest następstwem Światowego Kongresu, który odbył się w Rzymie w kwietniu 2008 r. Jego animatorzy prosili, aby zorganizować coś na płaszczyźnie kontynentalnej, krajowej, czy lokalnej. Myśmy wybrali tę ostatnią sugestię i w naszym regionie na wschodzie Kamerunu w diecezji Doume Abong Mbang zobaczyliśmy potrzebę zorganizowania spotkania, na którym można by było pogłębić doktrynę miłosierdzia i przeżyć miłosierdzie na modlitwie i celebracji oraz podzielić się swoimi doświadczeniami i świadectwami z otrzymanych łask i darów.
Zaprosiliśmy na Kongres około 70 delegatów z parafii znajdujących się w naszej diecezji oraz 20 delegatów z innych diecezji, w których mieliśmy katechezy o Bożym Miłosierdziu. Do wygłoszenia konferencji zaprosiliśmy 8 osób (tzw. personnes ressources). Byli to profesorowie z Uniwersytetu Katolickiego w Yaounde, ludzie świeccy zaangażowani w życie parafii, księża z doktoratami w dziedzinie duchowości, doświadczeni i zaangażowani duszpasterze. Jako że w sanktuarium nie ma za wiele miejsc noclegowych, większość delegatów została przyjęta w domach chrześcijan w naszym małym miasteczku. Chociaż warunki przyjęcia były bardzo skromne, nikt nie narzekał i przez cały kongres panowała dobra życzliwa atmosfera.
Kongres inaugurował ksiądz biskup Jan Ozga uroczystą celebracją Eucharystii w niedzielę o godzinie 9.00. W swojej homilii ukazał nam ważny aspekt Miłosierdzia Bożego zawarty w Bożym pocieszeniu, cytując św. Pawła: „Ojciec Miłosierdzia i Bóg wszelkiej pociechy, ten który nas pociesza w każdym naszym utrapieniu, byśmy sami mogli pocieszać tych co są w jakiejkolwiek udręce pociechą której doznajemy od Boga” (2 Kor 1,3-4). W swoim posłaniu do delegatów zachęcił do przyjęcia Bożego miłosierdzia i udzielania go innym, niosąc pocieszenie i pomoc.
Prelegenci przedstawili podstawy doktryny o Bożym Miłosierdziu, ukazując je w Piśmie Świętym, a zwłaszcza w komentarzu biblijnym wygłoszonym przez dr. Edwarda Kolongo, który interpretował fragment Ewangelii św. Jana (rozdział 19, wiersze od 31 do 37), ukazując przebity bok Chrystusa na krzyżu, z którego wypłynęła krew i woda, symbol chrztu i Eucharystii oraz wielu darów Ducha Świętego. Miłosierdzie Boże od początku historii i tradycji Kościoła jest obecne w nauczaniu i w praktyce. Mówił o tym prof. Jean Paul Messina. Zaś Miłosierdzie celebrowane w liturgii zostało ukazane przez ks. Antoniego Fouda Essombo, dziekana Wydziału Teologicznego na Uniwersytecie Katolickim w Yaounde. Miło było nam usłyszeć z jego ust, że nasza mała grupa „dewotów miłosierdzia” ma swoje miejsce w centrum celebracji, tzn. w samej Eucharystii, która zawiera pełnię miłosierdzia, wokół której gromadzi się Kościół i zaprasza do pełnego uczestnictwa w niej i życia miłosierdziem w Kościele. W objawieniach świętej siostrze Faustynie Miłosierdzie zostało ukazane dla naszych czasów. W czasie Kongresu celebrowaliśmy je i rozważaliśmy ukazanie go w objawieniach w czterech najważniejszych wymiarach: Ikona Chrystusa Miłosiernego, Święto Miłosierdzia, Godzina Miłosierdzia, Koronka do Bożego Miłosierdzia. Konferencję na ten temat wygłosił ks. Franciszek Filipiec MIC.
Specjalny wymiar miłosierdzia został ukazany w duchowości opartej na zaufaniu Bogu. Przedstawił go ks. dr Philippe Abessolo, specjalista z dziedziny duchowości.
Miłosierdzie w wymiarze pastoralnym w naszej diecezji było omawiane przez ks. Mirosława Bujaka, wikariusza biskupiego do spraw pastoralnych. Miłosierdzie potrzebne jest w rodzinie, która jest w służbie i obronie życia.
Z radością odkryliśmy, że miłosierdzie jest obecne, praktykowane i nauczane w afrykańskiej tradycji, która broni wartości i porządku. Ks. prof. Babe Antoine przedstawił nam praktykę pojednania zwaśnionych stron w plemieniu Basa w Kamerunie.
Pani Rose Ekeng, animatorka Miłosierdzia w Archidiecezji Douala i członkini Stowarzyszenia Faustynum przedstawiła jak żyć miłosierdziem na przykładzie szkoły zaufania świętej siostry Faustyny. Ubogaciła nas licznymi cytatami z "Dzienniczka" na temat zaufania, pokory i innych cnót potrzebnych, by żyć miłosierdziem.
Ks. Jerome Moussi, pallotyn z archidiecezji Yaounde, przedstawił Dzieło Miłosierdzia w Kamerunie dzieląc się swoim doświadczeniem pracy z młodzieżą, która po jego formacji zaangażowała się w apostolstwo miłosierdzia. Mówił także o potrzebie koordynacji wszystkich grup miłosierdzia w Kamerunie
Na zaproszenie przybył z Polski na Kongres także ks. Eugeniusz Zarzeczny MIC, wikariusz polskiej prowincji Zgromadzenia Księży Marianów. Przedstawił nam nowego błogosławionego ks. Michała Sopoćkę, spowiednika i kierownika duchowego siostry Faustyny, zwracając uwagę na ważność towarzyszenia duchowego w życiu.
Możemy powiedzieć, że Kongres był celebrowany i śpiewany. Wielką pomocą w tej dziedzinie był nasz chór sanktuaryjny, specjalizujący się w śpiewach w językach lokalnych. Chór animował nasze celebracje oraz wystąpił w specjalnym koncercie pieśni miłosierdzia. Było w programie 13 pieśni, stworzonych w czasie ostatnich 5 lat w sanktuarium. Chór został stworzony i prowadzony przez animatora Landrego Miasse.
W duchu miłosierdzia odprawiliśmy Drogę Krzyżową na terenie sanktuarium rozważając przy każdej stacji teksty biblijne oraz te wyjęte z "Dzienniczka" św. Faustyny odnoszące się do tajemnicy, którą reprezentowała dana stacja.
Wszyscy prelegenci i duszpasterze zaangażowani w Kongres zauważyli zbieżność naszego Kongresu z rozpoczynającym się w tym czasie w Rzymie II Synodem dla Afryki. Aby przepowiadać i żyć według sprawiedliwości, w pokoju i pojednaniu w Afryce potrzebne jest miłosierdzie. Miłosierdzie przyjęte od Boga może być dane dla innych i może przemienić ten kontynent afrykański w jedną rodzinę zdolną do życia w miłości, w pokoju i pojednaniu.
Na zakończenie Kongresu, którego temat brzmiał: „Ewangelizujmy z ikoną Chrystusa Miłosiernego” przekazaliśmy praktyczne przesłanie, które nasi chórzyści zaśpiewali, a pozostali delegaci na Kongres długo medytowali w sercu:
Po francusku:
Pardonnez, pardonnez, et Vous seriez pardonnes
Consolez, consolez et vous seriez consoles
Lésez-Vous aimé et Vous seriez Bien Aime.
Po polsku:
Przebaczajcie, przebaczajcie, będziecie przebaczeni
Pocieszajcie, pocieszajcie, bedziecie pocieszeni
Pozwólcie sie kochać a bedziecie umiłowani
ks. Franciszek Filipiec MIC
misja Atok, 04.10.2009