Dni szczególnej pamięci o zmarłych
Wspomnienie Wszystkich Wiernych Zmarłych oraz następująca po nim tzw. oktawa Dnia Zadusznego to czas szczególnej pamięci o zmarłych poddanych oczyszczeniu po śmierci i niesienia im duchowej pomocy. Te dni mają szczególny charakter w domach zakonnych i parafiach prowadzonych przez księży marianów. Bł. Stanisław Papczyński nakazał swoim synom duchowym w „Regule życia”: „Byście jednak nie stali bezczynnie w winnicy Pańskiej, macie […] z najwyższym wysiłkiem, pobożnością i zapałem wspomagać modlitwą dusze wiernych zmarłych poddanym karom czyśćcowym […]”. Marianie Niepokalanego Poczęcia NMP zostali powołani w Kościele m.in. do tego celu, jakim jest wspieranie zmarłych.
Współczesne Konstytucje Zgromadzenia, powołując się na charyzmat obecny od początków istnienia mariańskiej wspólnoty, również zalecają by współbracia starali się „modlitwami i wstawiennictwem nieść pomoc duszom w czyśćcu cierpiącym, szczególnie przez ofiarę Mszy św., odpusty i umartwienia, jak również ofiarując za nie dzieła swej gorliwości i inne dobre uczynki” (Konstytucje, par. 19).
Idąc za głosem wieloletniej tradycji we wspólnotach mariańskich Prowincji Opatrzności Bożej sprawowane są – zgodnie z ustaleniem Statutów Prowincjalnych – nieszpory za zmarłych z udziałem wiernych w Dniu Zadusznym i przez siedem dni następnych (czyli do 9 listopada włącznie). Modlitwie i liturgii towarzyszyć powinien „cykl nauk o tajemnicy paschalnej Chrystusa i o eschatycznym charakterze życia chrześcijańskiego” (Statuty Prowincjalne, par. 8).
xkt