Wielka Brytania: Narodowa Pielgrzymka Bożego Miłosierdzia
Świat
W sobotę 5 czerwca br. w Narodowym Sanktuarium Matki Bożej w Walsingham odbyła się 11. Narodowa Pielgrzymka czcicieli Bożego Miłosierdzia. Pielgrzymka zorganizowana została przez Apostolat Bożego Miłosierdzia prowadzony przez Księży Marianów. Wszystkie aktualnie obowiązujące w Wielkiej Brytanii wskazania sanitarne zostały zachowane.
Tematem tegorocznej pielgrzymki były słowa zaproponowane przez nowego dyrektora Apostolatu Bożego Miłosierdzia w Wielkiej Brytanii ks. dr. Łukasza Mazurka MIC: "Teraz jest czas Miłosierdzia" (Now is the time for Mercy). Toteż właśnie on przywitał przybyłych do sanktuarium pielgrzymów, przewodniczył modlitwom w Godzinie Miłosierdzia i wygłosił konferencję, w której podkreślił konieczność czytania obecnych wydarzeń w życiu współczesnego świata w kluczu wiary. Centralnym punktem pielgrzymki była Eucharystia sprawowana pod przewodnictwem ks. Keitha Barltropa, narodowego koordynatora apostolatu Bożego Miłosierdzia w Wielkiej Brytanii, w której oprócz Księży Marianów uczestniczył także ks. Philip Moger, nowy rektor sanktuarium, który wyraził ogromną radość z faktu zorganizowania tegorocznej pielgrzymki, tym bardziej, że dynamicznie zmieniająca się sytuacja epidemiologiczna w kraju do ostatnich dni pozostawiała pod znakiem zapytania możliwość zorganizowania pielgrzymki o charakterze narodowym. Mimo obowiązujących obostrzeń i braku możliwości zorganizowania procesyjnego wprowadzenia do sanktuarium obrazu Jezusa Miłosiernego, ogromna radość panowała wśród pielgrzymów, którzy po wielu miesiącach izolacji mogli spotkać się we wspólnocie modlitwy w tym wyjątkowym dla Wielkiej Brytanii sanktuarium.
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Walsingham nazywane także Angielskim Nazaretem związane jest ze szlachcianką Richeldis de Faverches, która miała być świadkiem trzech objawień Matki Bożej, nakazującej jej zbudowanie w Walsingham repliki domu z Nazaretu. Jednocześnie Matka Boża miała obiecać, że ktokolwiek uda się z pielgrzymką do tego miejsca z prośbą, "nigdy nie odejdzie nie wysłuchany”.
W 1153 r. wokół domu maryjnego zbudowano opactwo augustianów. Kult maryjny koncentrował się na "Świętym Domu", zawierającym "cudowną" figurę Maryi z Dzieciątkiem. Walsingham stało się jednym z najbardziej popularnych miejsc pielgrzymkowych w Europie. Pielgrzymowali tutaj między innymi królowie Henryk III, Edward I (11 razy), Edward II, Edward III, Ryszard II, Edward IV, Henryk VI i Henryk VIII.
Obecny budynek sanktuarium został zbudowany jako kaplica w 1340 r. Kaplica ta nazywana jest potocznie "Kaplicą Klapków" (Slipper Chapel). Ta dziwna nazwa pochodzi od pierwotnej jej funkcji, gdyż to właśnie w tej kaplicy zbudowanej w Houghton St Giles, około 1 mili od Walsingham, dawniej pielgrzymi zdejmowali buty, aby ostatnią "świętą milę" do sanktuarium przejść boso.
Erazm z Rotterdamu odwiedził Walsingham w 1513 r. i był pod wrażeniem przepychu i niesłychanego bogactwa Sanktuarium, które było wówczas najważniejszym ośrodkiem kultu maryjnego w Anglii. W 1538 r. król Henryk VIII, na skutek zerwania z katolicyzmem, nakazał zamknięcie opactwa w Walsingham. Święty Dom został spalony, a figura Maryi zabrana do Londynu i tam zniszczona. W 1896 r. panna Charlotte Boyd kupiła "Kaplicę Klapków" i zaczęła jej odbudowę. Pierwsza msza od czasów reformacji miała miejsce w kaplicy w święto Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia 1934 r., a kilka dni później kardynał Francis Bourne poprowadził pielgrzymkę 10 tysięcy wiernych do kaplicy i ogłosił powstanie Narodowego Sanktuarium Matki Bożej w Walsingham. Od 11 lat w pierwszą sobotę czerwca do tego właśnie sanktuarium przybywają czciciele Bożego Miłosierdzia skupieni wokół prowadzonego przez Marianów Apostolatu Bożego Miłosierdzia.
Millie Fernandez
Retreats & Pilgrimage Organiser
Divine Mercy Apostolate in London
Sanktuarium Najświętszej Maryi Panny w Walsingham nazywane także Angielskim Nazaretem związane jest ze szlachcianką Richeldis de Faverches, która miała być świadkiem trzech objawień Matki Bożej, nakazującej jej zbudowanie w Walsingham repliki domu z Nazaretu. Jednocześnie Matka Boża miała obiecać, że ktokolwiek uda się z pielgrzymką do tego miejsca z prośbą, "nigdy nie odejdzie nie wysłuchany”.
W 1153 r. wokół domu maryjnego zbudowano opactwo augustianów. Kult maryjny koncentrował się na "Świętym Domu", zawierającym "cudowną" figurę Maryi z Dzieciątkiem. Walsingham stało się jednym z najbardziej popularnych miejsc pielgrzymkowych w Europie. Pielgrzymowali tutaj między innymi królowie Henryk III, Edward I (11 razy), Edward II, Edward III, Ryszard II, Edward IV, Henryk VI i Henryk VIII.
Obecny budynek sanktuarium został zbudowany jako kaplica w 1340 r. Kaplica ta nazywana jest potocznie "Kaplicą Klapków" (Slipper Chapel). Ta dziwna nazwa pochodzi od pierwotnej jej funkcji, gdyż to właśnie w tej kaplicy zbudowanej w Houghton St Giles, około 1 mili od Walsingham, dawniej pielgrzymi zdejmowali buty, aby ostatnią "świętą milę" do sanktuarium przejść boso.
Erazm z Rotterdamu odwiedził Walsingham w 1513 r. i był pod wrażeniem przepychu i niesłychanego bogactwa Sanktuarium, które było wówczas najważniejszym ośrodkiem kultu maryjnego w Anglii. W 1538 r. król Henryk VIII, na skutek zerwania z katolicyzmem, nakazał zamknięcie opactwa w Walsingham. Święty Dom został spalony, a figura Maryi zabrana do Londynu i tam zniszczona. W 1896 r. panna Charlotte Boyd kupiła "Kaplicę Klapków" i zaczęła jej odbudowę. Pierwsza msza od czasów reformacji miała miejsce w kaplicy w święto Najświętszej Maryi Panny 15 sierpnia 1934 r., a kilka dni później kardynał Francis Bourne poprowadził pielgrzymkę 10 tysięcy wiernych do kaplicy i ogłosił powstanie Narodowego Sanktuarium Matki Bożej w Walsingham. Od 11 lat w pierwszą sobotę czerwca do tego właśnie sanktuarium przybywają czciciele Bożego Miłosierdzia skupieni wokół prowadzonego przez Marianów Apostolatu Bożego Miłosierdzia.
Millie Fernandez
Retreats & Pilgrimage Organiser
Divine Mercy Apostolate in London
