Śp. Ks. Janusz Bialucha MIC (1963-2021)
Polska
W Koninie zmarł ks. Janusz Bialucha MIC, mając 35 lat profesji zakonnej i 29 lat kapłaństwa.
Ks. Janusz Bialucha, syn Hilarego i Cecylii z d. Gorol, pochodził z Ornontowic na Śląsku. Urodził się 26 sierpnia 1963 roku w Rybniku. Był drugim dzieckiem swoich rodziców – miał starszego brata, nadto jeszcze dwóch braci i cztery siostry.
Szkołę Podstawową ukończył w rodzinnych Ornontowicach (1978), następnie uczęszczał do Technikum Przemysłu Spożywczego im dra Bronisława Hagera w Zabrzu, gdzie zdobył zawód piekarza i zdał maturę (1982); przez kilka lat po szkole pracował w swoim zawodzie w GS „SCH” Gierałtowice.
Do Zgromadzenia wstąpił w 1985 roku. Po miesięcznym postulacie w Stoczku, odbył nowicjat w Skórcu i 8 września 1986 złożył tam pierwszą profesję. Następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne na KUL, przez pierwsze dwa lata uczestnicząc w zajęciach w Lubelskim Wyższym Seminarium Duchownym, a później – w naszym Mariańskim Seminarium Duchownym przy ul. Bazylianówka 54b.
26 sierpnia 1990 roku złożył w Lublinie profesję wieczystą. W Wielki Czwartek, 28 marca 1991 roku, otrzymał z rąk bp. Bolesława Pylaka, biskupa lubelskiego, święcenia diakonatu. 7 czerwca 1992 roku bp Bronisław Dembowski, biskup włocławski, udzielił mu w sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej święceń prezbiteratu.
Zgodnie z ówczesną praktyką, po krótkim urlopie neoprezbiterzy – a w śród nich ks. Janusz – zostali skierowani do posługi w Sanktuarium licheńskim. Stamtąd został posłany do pracy duszpasterskiej i katechezy w parafii w Głuchołazach. W roku następnym mianowany został miejscowym duszpasterzem powołań. Wielką pasją ks. Janusza była piłka nożna. Jeszcze przed wstąpieniem do Zgromadzenia był członkiem klubu Górnik Zabrze i nawet w Zgromadzeniu utrzymywał z klubem żywą relację występując w drużynie oldbojów. Podczas pracy w Głuchołazach, w latach 1994-1996, był trenerem trampkarzy i wiceprezesem ds. wychowania w miejscowej drużynie piłkarskiej „Unia Głuchołazy”.
Po zamknięciu domu w Głuchołazach, z dniem 1 sierpnia 1996 roku, ks. J. Bialucha został skierowany do domu zakonnego w Grzybowie (wówczas z siedzibą w Korzystnie) i z dniem 26 sierpnia 1996 roku został tam ustanowiony przełożonym i ekonomem domu oraz domowym duszpasterzem powołań. W 1998 roku został przeniesiony do Lichenia, do pomocy w duszpasterstwie sanktuaryjnym. W roku 1999 przełożeni skierowali ks. Janusza do Stoczka Klasztornego, powierzając mu funkcję 1. radnego domu. 3 lata później został tam mianowany przełożonym domu i domowym referentem powołań. W 2005 roku został skierowany do Goźlina (Mariańskie Porzecze) i ustanowiony proboszczem tamtejszej parafii oraz przełożonym i ekonomem domu zakonnego. W 2008 roku, pełniąc drugą kadencję urząd przełożonego domu goźlińskiego, został nadto domowym duszpasterzem powołań. W 2011 roku skierowany został do domu zakonnego w Licheniu Starym, gdzie aktywnie włączył się w duszpasterstwo sanktuaryjne. Pełnił funkcję 1. radnego domu przez dwie kadencje (2011-2017), a następnie 2. radnego domu.
Ostatnie lata naznaczone były chorobą, którą przeżywał we właściwy sobie sposób – po cichu, nie chcąc nikogo niepokoić. Zmarł 22 listopada 2021 roku, w szpitalu w Koninie… Pochowany został na mariańskiej kwaterze cmentarza w Licheniu Starym.
W opinii z początku drogi formacji seminaryjnej, jego wychowawca napisał, że „ambicja, dobra wola, chęć pracy nad sobą – to jego silne atuty. Chce wiernie realizować mariański wzorzec życia zakonnego. Jest współbratem obowiązkowym, uczynnym, chętnym do pracy, zdyscyplinowanym. Okazuje dużo szczerości i zaufania. Z natury jest spokojny, cichy, bezkonfliktowy; z braćmi ma dobry kontakt.”
Szkołę Podstawową ukończył w rodzinnych Ornontowicach (1978), następnie uczęszczał do Technikum Przemysłu Spożywczego im dra Bronisława Hagera w Zabrzu, gdzie zdobył zawód piekarza i zdał maturę (1982); przez kilka lat po szkole pracował w swoim zawodzie w GS „SCH” Gierałtowice.
Do Zgromadzenia wstąpił w 1985 roku. Po miesięcznym postulacie w Stoczku, odbył nowicjat w Skórcu i 8 września 1986 złożył tam pierwszą profesję. Następnie odbył studia filozoficzno-teologiczne na KUL, przez pierwsze dwa lata uczestnicząc w zajęciach w Lubelskim Wyższym Seminarium Duchownym, a później – w naszym Mariańskim Seminarium Duchownym przy ul. Bazylianówka 54b.
26 sierpnia 1990 roku złożył w Lublinie profesję wieczystą. W Wielki Czwartek, 28 marca 1991 roku, otrzymał z rąk bp. Bolesława Pylaka, biskupa lubelskiego, święcenia diakonatu. 7 czerwca 1992 roku bp Bronisław Dembowski, biskup włocławski, udzielił mu w sanktuarium Matki Bożej Licheńskiej święceń prezbiteratu.
Zgodnie z ówczesną praktyką, po krótkim urlopie neoprezbiterzy – a w śród nich ks. Janusz – zostali skierowani do posługi w Sanktuarium licheńskim. Stamtąd został posłany do pracy duszpasterskiej i katechezy w parafii w Głuchołazach. W roku następnym mianowany został miejscowym duszpasterzem powołań. Wielką pasją ks. Janusza była piłka nożna. Jeszcze przed wstąpieniem do Zgromadzenia był członkiem klubu Górnik Zabrze i nawet w Zgromadzeniu utrzymywał z klubem żywą relację występując w drużynie oldbojów. Podczas pracy w Głuchołazach, w latach 1994-1996, był trenerem trampkarzy i wiceprezesem ds. wychowania w miejscowej drużynie piłkarskiej „Unia Głuchołazy”.
Po zamknięciu domu w Głuchołazach, z dniem 1 sierpnia 1996 roku, ks. J. Bialucha został skierowany do domu zakonnego w Grzybowie (wówczas z siedzibą w Korzystnie) i z dniem 26 sierpnia 1996 roku został tam ustanowiony przełożonym i ekonomem domu oraz domowym duszpasterzem powołań. W 1998 roku został przeniesiony do Lichenia, do pomocy w duszpasterstwie sanktuaryjnym. W roku 1999 przełożeni skierowali ks. Janusza do Stoczka Klasztornego, powierzając mu funkcję 1. radnego domu. 3 lata później został tam mianowany przełożonym domu i domowym referentem powołań. W 2005 roku został skierowany do Goźlina (Mariańskie Porzecze) i ustanowiony proboszczem tamtejszej parafii oraz przełożonym i ekonomem domu zakonnego. W 2008 roku, pełniąc drugą kadencję urząd przełożonego domu goźlińskiego, został nadto domowym duszpasterzem powołań. W 2011 roku skierowany został do domu zakonnego w Licheniu Starym, gdzie aktywnie włączył się w duszpasterstwo sanktuaryjne. Pełnił funkcję 1. radnego domu przez dwie kadencje (2011-2017), a następnie 2. radnego domu.
Ostatnie lata naznaczone były chorobą, którą przeżywał we właściwy sobie sposób – po cichu, nie chcąc nikogo niepokoić. Zmarł 22 listopada 2021 roku, w szpitalu w Koninie… Pochowany został na mariańskiej kwaterze cmentarza w Licheniu Starym.
W opinii z początku drogi formacji seminaryjnej, jego wychowawca napisał, że „ambicja, dobra wola, chęć pracy nad sobą – to jego silne atuty. Chce wiernie realizować mariański wzorzec życia zakonnego. Jest współbratem obowiązkowym, uczynnym, chętnym do pracy, zdyscyplinowanym. Okazuje dużo szczerości i zaufania. Z natury jest spokojny, cichy, bezkonfliktowy; z braćmi ma dobry kontakt.”