Bądź na bieżąco

Z okazji patronalnej uroczystości Zgromadzenia Księży Marianów Niepokalanego Poczęcia NMP, przełożony generalny ks. Andrzej Pakuła MIC tradycyjnie skierował do wszystkich współbraci list, którego treść poniżej zamieszczamy.

 

 

LIST PRZEŁOŻONEGO GENERALNEGO

NA UROCZYSTOŚĆ NIEPOKALANEGO POCZĘCIA NMP

2016 ROKU

 

Rzym, 8 grudnia 2016 r.

Prot. n. 198/2016

 

Drodzy Współbracia,

Tegoroczną, tytularną uroczystość świętujemy pośrodku dwóch wielkich wydarzeń, jakie z woli Opatrzności Bożej są doświadczeniem całego Zgromadzenia. Pierwsze, to celebrowana dnia 5 czerwca br., długo oczekiwana kanonizacja naszego świętego Ojca Założyciela, Stanisława od Jezusa i Maryi Papczyńskiego. Z owoców tej kanonizacji ciągle czerpiemy siły i natchnienia nie tylko rozpamiętując doświadczenie tej łaski, ale przedłużając ją w postaci wielu uroczystości dziękczynnych w prowincjach, wikariatach, parafiach. Drugim wydarzeniem, którego owoce także będą miały znaczenie dla całego Zgromadzenia, jest Kapituła Generalna. Rozpocznie się ona dnia 6 lutego, a zakończenie planowane jest na niedzielę 26 lutego 2017 roku. Przypatrzmy się bliżej tym wydarzeniom, otaczając zarazem je dziękczynieniem za doznane miłosierdzie w postaci kanonizacji oraz suplikacją o posłuszeństwo Duchowi Świętemu na czas Kapituły Generalnej i po niej.

 

W szkole Niepokalanej Matki Pana

W serca wielu z nas zapadły słowa Ojca Świętego Franciszka, głoszącego w homilii podczas Mszy św. kanonizacyjnej, że w życiu świętego naszego Ojca Stanisława ujawniło się zwycięstwo Boga nad cierpieniem i nad śmiercią, że pozostawał on ściśle zjednoczony z męką Chrystusa i że w nim przejawiła się moc Chrystusowego zmartwychwstania. Stał się w ten sposób Ojciec Założyciel świadkiem tajemnicy zmartwychwstania dla całego Kościoła, a w nim dla nas, jego duchowych synów. Ta Ewangelia nadziei, zdaniem papieża Franciszka, „wypływa z Misterium paschalnego Chrystusa” i „promieniuje z Jego oblicza objawiającego Boga Ojca pocieszyciela strapionych”.

 

Ścisłego zjednoczenia z Chrystusem cierpiącym, ukrzyżowanym i zmartwychwstałym nauczył się nasz święty Ojciec w szkole Maryi, Niepokalanej Matki Pana. Ona, arcydzieło Bożego Miłosierdzia, zanurzona od samego poczęcia w życiu Trójcy Przenajświętszej, ukształtowana przez Ojca w Duchu Świętym na Matkę Syna Bożego i zawsze wsłuchana w słowo Boga i jemu posłuszna, dla naszego Ojca Założyciela stała się wzorem człowieka nowego, prawdziwego ucznia Chrystusa. Z tego powodu, posiłkując się słowami św. Ambrożego pisał: „Maryja była kimś takim, że Jej życie może być szkołą dla wszystkich” (Prodromus Reginae Artium). A w medytacjach Inspectio cordis dodaje: „Duszo moja, dotychczas korzystałaś z książek uwzględniających różne dziedziny nauki, dzisiaj przejrzyj Księgę nową, świeżą, niewidzianą, Najświętszą Bożą Rodzicielkę, Księgę – mianowicie – przez samego Boga wykonaną, napisaną i ozdobioną. Czy mógłbyś gdzie indziej znaleźć coś, czego nie miałbyś w Maryi? Czy ktokolwiek mógłby ci więcej dostarczyć z tego, co posiada Maryja? Jest to księga cnót i wszelkich doskonałości: dzieli się na tyle rozdziałów, ile cnót posiada. Wertując zatem tę Księgę, przyłóż się cały do jej studiowania, nazrywaj kwiatów tak nieodzownych dla twego stanu”.

 

W kontemplacji Matki Pana odnajdujemy drogę naszego powołania, a w Jej Niepokalanym Poczęciu rozpoznajemy charyzmat naszej wspólnoty zakonnej. W tym kontekście nowego znaczenia nabierają słowa św. Jana Pawła II, skierowane w 1993 roku do naszego Zgromadzenia z racji Kapituły Generalnej: „Drodzy Księża Marianie, wasze Zgromadzenie jest poświęcone Niepokalanemu Poczęciu Najświętszej Maryi Panny i jego duchowość jest wybitnie i radykalnie maryjna. Chodzi tu nie tylko o pobożność, zawsze aktualną i konieczną, ale także o program oraz o ogarniający wszystko ideał życia, jak również działalności duszpasterskiej. Niech więc wzrok wasz będzie zawsze utkwiony w Maryi. Niech każda wasza decyzja, każda inicjatywa apostolska, będą po myśli z Jej niepokalanego i bolesnego Serca”. W szkole Maryi, w Duchu Świętym, przebiegała ścieżka życia naszego świętego Ojca i dzięki temu stał się on, jak Maryja, świadkiem zmartwychwstania, znakiem tego, że miłosierdzie Ojca jest mocniejsze niż śmierć i zło świata. Jest to także nasz styl życia, obecności w Kościele i styl naszego posługiwania.

 

Kapituła Generalna 2017

Kapituła Generalna wraz ze związanymi z nią kapitułami prowincji i wikariatów generalnych, to czas szczególny dla Zgromadzenia. Jeśli siebie samych oraz całą naszą wspólnotę powierzamy Jezusowi, Panu historii, wydarzenia te nabierają sensu historiozbawczego, a czas odmierzany zegarkiem – chronos, staje się czasem zbawienia, przestrzenią sposobną i przychylną na działanie Ducha Świętego w naszym życiu – kairosem. Jako Zgromadzenie mamy wyraźne znaki, wskazujące, że żyjemy w czasie zbawienia, i że Bóg w swojej Opatrzności kieruje naszym Zgromadzeniem i darzy je swoim błogosławieństwem. Wystarczy wspomnieć choćby dar kanonizacji, otrzymany w okresie Nadzwyczajnego Jubileuszu Miłosierdzia. Ufam, że także Kapituła Generalna oraz kapituły lokalne przeżyjemy w duchu wiary i uległości Bogu, Panu historii. Z tego też powodu, w liście zwołującym Kapitułę Generalną 2017 prosiłem wszystkich współbraci i każdą wspólnotę o codzienną modlitwę: najpierw od 15 sierpnia br. o modlitwę za Zgromadzenie wg słów bł. Jerzego Matulaitisa-Matulewicza, a potem, bezpośrednio przed Kapitułą, od 27 stycznia 2017, (święto bł. Jerzego) o modlitwę Nowenną za wstawiennictwem św. Ojca Stanisława w ramach lub zamiast modlitw mariańskich.

 

Najbliższa Kapituła Generalna, oprócz realizacji celów określonych w naszych Ustawach (K 237), podejmie się zadania trudnego i odpowiedzialnego zarazem: pracy nad Konstytucjami i Dyrektorium. Przypomnę, że poprzednia Kapituła Generalna, celebrowana w Rzymie w dniach 4-19 lutego 2011 roku, w dekrecie nr 3 nałożyła na Przełożonego Generalnego i jego Radę obowiązek powołania Komisji ds. Konstytucji i Dyrektorium. Jej zadaniem jest dokonanie rewizji oraz zaproponowanie ewentualnych zmian i redakcji obowiązujących obecnie Konstytucji i Dyrektorium. Zgodnie z dekretem, wyniki prac Komisja ma przedstawić na najbliższej kapitule generalnej. Z tego też powodu przewidywany czas pracy Kapituły jest wydłużony o jeden tydzień: zwykle taka Kapituła trwała dwa tygodnie, tym razem planowane są trzy tygodnie. Ufam, że obrady umocnią nas wszystkich w łasce powołania i że Kapituła wypracuje takie zapisy prawne, które stosownie do nowych czasów i naszej samoświadomości wyrażą charyzmat naszej wspólnoty zakonnej. Dodam jeszcze, że prace nad naszymi Konstytucjami są odpowiedzią na oczekiwania Kościoła, który w najnowszych dokumentach domaga się takiej twórczej wierności: „Każdy Instytut znów staje dziś przed koniecznością przemyślenia na nowo Reguły, ponieważ w niej i w Konstytucjach zawarty jest program naśladowania Chrystusa, ukształtowany przez określony charyzmat, którego autentyczność została potwierdzona przez Kościół. Ściślejsze stosowanie Reguły stanie się dla osób konsekrowanych pewnym kryterium w poszukiwaniu właściwych form świadectwa, stosownie do potrzeb chwili, bez odchodzenia od pierwotnej inspiracji (Vita consecrata, p. 37).

 

Drodzy Współbracia,

Uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP ma dla nas szczególne znaczenie: dziś odnawiamy nasze śluby zakonne, otaczamy się wzajemną modlitwą, życzliwością, troską. Pamiętajmy szczególnie o współbraciach starszych, chorych i tych, którzy w mijającym roku odeszli z tego świata, przechodząc do Domu Ojca. Jako wspólnota zakonna, zjednoczona więzami wiary, nadziei i miłości, żyjąca tym samym charyzmatem dziękujemy miłosiernemu Bogu za wielki dar kanonizacji naszego świętego Ojca Założyciela i polecamy Duchowi Świętemu nasze kapituły: generalną i prowincjalne. Mamy świadomość, jak wiele zależy od naszej otwartości na światło Ducha Świętego i uległości Jego natchnieniom. Dziś szczególnie zawierzam całą naszą wspólnotę miłosiernemu Bogu i wstawiennictwu świętych, zwłaszcza Maryi Niepokalanej, świętego Ojca Założyciela Stanisława i bł. Jerzego, Odnowiciela naszego Zgromadzenia.

 

Immaculata Virginis Mariae Conceptio

sit nobis salus et protectio!

 

 

Ks. Andrzej Pakuła MIC

Przełożony Generalny