Bądź na bieżąco

Ks. Jan Wojtkiewicz pochodził - jak to się wówczas mówiło - z Wileńszczyzny, choć dziś te tereny są w samym centrum Białorusi. Urodził się 10 sierpnia 1932 roku w Królewszczyźnie, pow. Dzisna, woj. i diec. wileńska. Tam ukończył pierwszą klasę szkoły powszechnej. Tuż przed wybuchem wojny rodzina przeniosła się do miejscowości Nadzieja w pow. Brasławskim. Podczas wojny ukończył kolejne trzy klasy szkoły powszechnej, w tym II i IV w szkole rosyjskiej. W 1946 r. wraz z rodzina przybył na Ziemie Odzyskane i zamieszkał w Biskupcu, w woj. olsztyńskim. Gdy w 1949 zdał tzw. małą maturę zgłosił się do Zgromadzenia Księży Marianów. Po ukończeniu nowicjatu pierwszą profesję złożył w Skórcu 15 sierpnia 1950 roku. Po profesji uzupełniał edukację na Bielanach i w 1952 roku zdał maturę, a następnie ukończył I kurs filozofii. W roku 1953-54 podczas przerwy w studiach pracował w kancelarii parafialnej Matki Bożej z Lourdes przy ul. Wileńskiej. W latach 1954-56 w Gietrzwałdzie ukończył II rok filozofii i I teologii. Śluby wieczyste złożył w Skórcu 15 sierpnia 1955 roku. W latach 1956-59 ukończył pozostałe trzy lata teologii w WSD we Włocławku.
Święcenia prezbiteratu przyjął po piątym kursie we Włocławku dnia 22 czerwca 1958 roku z rąk ordynariusza włocławskiego bpa Antoniego Pawłowskiego. Po ukończeniu studiów seminaryjnych w roku 1959-60 odbył studium pastoralne (tirocinium) w Krakowie u OO. Franciszkanów Konwentualnych.

Pierwszą placówką duszpasterską był Grudziądz: w 1960-61 pracował tam jako katecheta; w roku 1961-62 był prefektem kleryków w Warszawie na Pradze. Następnie powrócił do Grudziądza  i w roku 1962-63 pracował w duszpasterstwie przy kościele rektoralnym, a w roku następnym (1963-64) jako współpracownik w duszpasterstwie w Skórcu. Ponownie przeniesiony do Warszawy na Pragę w latach 1964-67 był duszpasterzem i w tym czasie uzyskał świadectwo matury państwowej. Przeniesiony do Sulejówka w roku 1967-68 obok zajęć duszpasterskich rozpoczął kurs przygoto­wawczy do studiów na Wydziale Architektury na UW. W latach 1968-72 pracował w duszpasterstwie w Licheniu. W następnym trzyleciu (1972-75) był kapelanem Szpitala Bielańskiego w Warszawie. W 1975 roku został skierowany do Rdzawki i tam był katechetą i rektorem kościoła na Obidowej (1975-81). W roku 1981-82 pełnił obowiązki katechety i współpracownika w duszpasterstwie w Stoczku Klasztornym. W latach 1082-84 był współpracownikiem  w duszpasterstwie w Warszawie na Stegnach, skąd został przeniesiony  do naszego WSD w Lublinie, gdzie w latach 1984-86 był ekonomem domu. W 1986 roku został skierowany do Lichenia i przez dwa lata był spowiednikiem w sanktuarium MB Licheńskiej. Kolejne dwa lata (1988-90) pracował  w sanktuarium Matki Bożej Pokoju w Stoczku Klasztornym. W roku 1990, pozostając formalnie członkiem domu w Stoczku Klasztornym, wyjechał do pracy duszpasterskiej na swoją Wileńszczyznę, którą opuścił 45 lat wcześniej (trzeba pamiętać, że znaczna część obecnej Białorusi określana była tym mianem). W latach 1990-92 pracował w Orszy, od roku 1992 do 2001 był proboszczem w Hermanowiczach i Łużkach na Białorusi. W 2001 r. został przeniesiony do pracy duszpasterskiej jako proboszcz w Podświlach. W roku następnym został skierowany do domu drujskiego i tam został wikariuszem w parafiach Idołta, Druja i Powiacie. W roku 2005 otrzymał dekret przenoszący do domu licheńskiego i skierowany do pracy w sanktuarium MB Licheńskiej. W Licheniu gorliwie pracował jako spowiednik niemal do końca życia. Zmarł w klasztorze licheńskim w sobotę 12 grudnia 2020 roku, we wspomnienie Matki Bożej z Guadelupe.
 

Pogrzeb śp. ks. Jana Wojtkiewicza MIC będzie miał miejsce
w kościele parafialnym pw. św. Doroty w Licheniu,
w poniedziałek 14 grudnia 2020 roku:
o godz. 13:00 różaniec
o godz. 13:30 Eucharystia

Wieczny odpoczynek racz mu dać, Panie,
a światłość wiekuista niechaj mu świeci.